swoy
Vitta per duplex t est mitra qui caput ligatur ein haube vel vitta per duplex t est redimiculum mulierum vlg. swoy ca 1500 WokLub 146v
| Wyraz hasłowy | Zwój | Hasło konkordancji | Vitta |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | swoy | Podstawa glosowania | vitta |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
| Komentarz paleograficzny | Fragment vel vitta per duplex t est redimiculum mulierum vlg. swoy dopisany przez glosatora w wolnym miejscu poniżej drukowanego hasła vitta; por. dopisane innym atramentem hasło Vitta z glosą swoy (w. 24) na tej samej karcie. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 146 |
| Folio/kolumna | v |
| Umiejscowienie | marginalne - lewy margines |
| Wiersz | 25 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Zwój (rzeczownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | zwoj |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 136.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 136.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijppan.pl, stan z dnia: 1.12.2025 r.