drvchna
Pronuba id est paranimpha et dicitur quasi pronuba quia nubenti preest drvchna ca 1500 WokLub 108r
| Wyraz hasłowy | Druhna | Hasło konkordancji | Pronuba |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | drvchna | Podstawa glosowania | pronuba |
| Język wyrazu obcego | łaciński | ||
|
|||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 108 |
| Folio/kolumna | r |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 1 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Druhna (rzeczownik) |
|---|---|
| Transkrypcja formy podstawowej wariantu | Druchna |
| Forma (w transkrypcji) | druchna |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | żeński |
Uwagi
W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 15.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 15.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijppan.pl, stan z dnia: 1.12.2025 r.