ogen
Pir grece latine dicitur ignis ogen ca 1500 WokLub 101r
| Wyraz hasłowy | Ogień | Hasło konkordancji | Pyr |
|---|---|---|---|
| Wyraz(y) w transliteracji | ogen | Podstawa glosowania | pir, ignis |
| Język wyrazu obcego | |||
|
|||
| Komentarz paleograficzny | Po glosie versus dopisane przez glosatora: Si ponis pir in ir, vrit tibi ir, id est manum, wyrazy pir oraz ir dodatkowo objaśnione po łacinie powyżej zapiski: pir id est ignem, ir palmam manum. | ||
Lokalizacja wyrazu w rękopisie
| Karta/strona | karta |
|---|---|
| Numer | 101 |
| Folio/kolumna | r |
| Umiejscowienie | marginalne - prawy margines |
| Wiersz | 16 |
Opis gramatyczny
| Transkrypcja formy podstawowej wyrazu hasłowego | Ogień (rzeczownik) |
|---|---|
| Forma (w transkrypcji) | ogień |
| Część mowy | rzeczownik |
| Fleksem | rzeczownik |
| Liczba | pojedyncza |
| Przypadek | mianownik |
| Rodzaj | męski |
Uwagi
W Sstp poświadczenie nie zostało wykorzystane.
Bibliografia
Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 57.
Jak cytować?
Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa,
Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych, red. nauk. Ewa Deptuchowa, oprac. inf. Maciej Godny, https://rozariusze.ijppan.pl, stan z dnia: 1.12.2025 r.